Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009



Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΤΖΕΣΕ ΤΖΕΪΜΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΙΛΟ ΡΟΜΠΕΡΤ ΦΟΡΝΤ
THE ASSASSINATION OF JESSE JAMES BY THE COWARD ROBERT FORD – 2007







Σκηνοθεσία: Andrew Dominik

Πρωταγωνιστούν: Brad Pitt, Casey Affleck, Sam Shepard, Robert Duvall, Barbara Kozicki
Υπόθεση



Το 1881 ο χαρισματικός και απρόβλεπτος Τζέσε Τζέιμς, ο διαβόητος ληστής της Δύσης, ετοιμάζει την επόμενη μεγάλη ληστεία του, έχοντας ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει πολλούς "καλοθελητές" που, όπως είναι φυσικό, δελεάζονται από την υπέρογκη αμοιβή, αλλά και τη δόξα που θα φέρει η παράδοσή του στην αστυνομία. Όμως, εκείνο που δε γνωρίζει ο Τζέσε είναι ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του βρίσκεται μέσα στην ίδια του τη συμμορία και δεν είναι άλλος από τον Ρόμπερτ Φορντ, ένα νεαρό, που ψάχνοντας να βρει νόημα στη ζωή του, έχει εισχωρήσει στην ομάδα του Τζέσε. Για πόσο καιρό όμως θα αντέξει να μείνει στην αφάνεια; Για πόσο καιρό θα μπορέσει να κρύβει τη ζήλια του για το "μέντορά" του; Δε θα αργήσει να πάρει την απόφαση να τον δολοφονήσει εν ψυχρώ, καταστρώνοντας μεθοδικά το σχέδιό του και παίρνοντας με το μέρος του και άλλα μέλη της συμμορίας. Όμως, θα ανακαλύψει ότι μετά τη δολοφονία του "αφεντικού" του, μία καινούρια κόλαση τον περιμένει...
Η ταινία βασίζεται στο αναγνωρισμένο μυθιστόρημα του Ρον Χάνσεν
Κριτική
Μεγάλο σε διάρκεια (θα μπορούσε να τελειώνει με τη δολοφονία), χωρίς ιδιαίτερη δράση και αργό σε εξέλιξη γουέστερν που διατηρεί μια παλιομοδίτικη γοητεία επηρεασμένο από το σινεμά του 70’. Ωστόσο ανατρεπτικό, μελαγχολικό, ψυχολογικό με εξαιρετικές ερμηνείες και επίκεντρο τη σχέση ανάμεσα στον περιβόητο ληστή Τζέσε Τζέιμς και το δολοφόνο του Ρόμπερτ Φορντ. Ο Dominik καταγράφει το ψυχολογικό πορτρέτο και των δύο πρωταγωνιστών, αναλύει τις προσωπικότητες τους και εκθέτει τις αδυναμίες τους. Πετυχαίνει να κάνει ένα εύστοχο σχόλιο πάνω στην ηρωοποίηση και την επιδίωξη δημοσιότητας. Αναδεικνύει αξίες, προκαλεί μεγάλη ένταση και προσθέτει έναν ιδιαίτερο ανησυχητικό και λυρικό τόνο. Το ερέθισμα που προσφέρει η ταινία είναι πολύπλευρο και ιδιόμορφο. Σκηνοθετικά είναι λιτή, ατμοσφαιρική, ρεαλιστική και ευρηματική όπου χρειάζεται. Εντυπωσιακή φωτογραφία, ποιητικά δοσμένα τοπία και πολύ καλή μουσική επένδυση. Οι ερμηνείες σε αυτό το φιλμ παίζουν τον σπουδαιότερο ρόλο καθώς ο Brad Pitt καταφέρνει να είναι επιβλητικός με τη μεστή ερμηνεία του και ο Casey Affleck ιδιαίτερα εφευρετικός και πολυδιάστατος. Οι υπόλοιποι β’ ρόλοι ανταποκρίνονται εξίσου καλά. Με πλάνα βουτηγμένα σε ένα μουντό φως, με τη μηχανή να παραμένει στα πρόσωπα, με λεπτομερή αποκαλυπτικό διάλογο και εξαίσιες ερμηνείες, ο Dominik έφτιαξε μία άξια ατμοσφαιρική, γοητευτική ταινία. Δ.Χ.

Κριτικές
Του Δημήτρη Μπούρα

Αυτό το φιλμ με τον τίτλο - σιδηρόδρομο αρχίζει με τη ληστεία ενός τρένου (που σήμανε και τη διάλυση της συμμορίας των αδελφών Τζέιμς) και συνεχίζεται σαν ένα ψυχολογικό δράμα χαρακτήρων. Είναι μια υποδειγματική δουλειά που πραγματεύεται το μύθο του διασημότερου
παράνομου της Άγριας Δύσης κι έχει ως άξονες το γουέστερν, τη βιβλική παραβολή και το τραγικό δράμα. Η «Δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον δειλό Ρόμπερτ Φορντ» μαζί με την «Κοιλάδα του Ιλά» είναι ό,τι καλύτερο είδαμε τους τελευταίους μήνες από το αμερικανικό σινεμά. Ο Μπραντ Πιτ στην καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του φέρνει τον Τζέσε Τζέιμς στα μέτρα ενός κυνηγημένου αντιφατικού ήρωα (ανάμεσα στον άγιο και τον παράφρονα), που προδίδεται από τον έμπιστό του Ρόμπερτ Φορντ (εξαιρετικός και ο Κέισι Αφλεκ) όπως ο Χριστός από τον Ιούδα. Η φωτογραφία του Ρότζερ Ντίκινς εικονογραφεί με λυρισμό την Άγρια Δύση σαν την εικόνα ενός χαμένου παραδείσου που ανασυντίθεται μέσα από τη μνήμη. Η ατμόσφαιρα γίνεται ακόμη πιο ονειρική με την εξαιρετική μουσική των Νικ Κέιβ και Γουόρεν Ελις. Η σκηνοθεσία του Αντριου Ντόμινικ απογειώνει την ταινία· ο Νεοζηλανδός βαδίζει στην κόψη του ξυραφιού, ελέγχοντας πλήρως τους ρυθμούς μιας αργόσυρτης ελεγείας (διαρκεί 160΄) που φέρνει στο νου τις «Μέρες ευτυχίας» (Days of Heaven) του Τέρενς Μάλικ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου